SliTaz – mini dystrybucja
Ostatnia aktualizacja: 16 maja 2022, 17:20
Fakty i mity
SliTaz GNU/Linux jest ciekawą i bardzo małą dystrybucją Linuksa działającą w trybie Live z możliwością instalacji na dysku.
Rozwijana od 2006 roku przez Christophera Lincolna, dostępna jest w wersji stabilnej oznaczonej numerem 3 oraz rozwojowej o nazwie kodowej „cooking”. Pomimo małego rozmiaru obrazu systemu – około 30MB, zawiera dość sporą ilość preinstalowanych programów.
Z założenia system przeznaczony jest do pracy w trybie Live, który można uruchomić z kilku różnego rodzaju nośników :
– płyta CD
– pamięć USB
– dyskietka
– sieć lokalna za pomocą PXE (Preboot Execution Environment)
– internet za pomocą gPXE
Można również zainstalować system na dysku twardym lub wirtualnym – całość mieści się na przestrzeni około 100MB.
Trzeba również zwrócić uwagę na wymagania sprzętowe i podstawowe parametry :
– procesor minimum i486
– pamięć RAM 80MB przy uruchomieniu z opcją „loram”
– pamięć RAM 16MB + niewielka partycja SWAP przy uruchomieniu z opcją „loram-cdrom”
– system podstawowy „core” zajmuje tylko 8MB
Dodatkowo SliTaz oferuje dwa narzędzia, o których należy wspomnieć :
– TazLiTo – pozwala na stworzenie własnego remiksu LiveCD
– TazUSB – umożliwia stworzenie własnego remiksu na pamięć USB
Do zarządzania pakietami SliTaz używa własnego, lekkiego menadżera pakietów TazPKG.
Pozwala on na następujące działania :
– szukanie
– pobranie
– instalację
– usunięcie
– rozpakowanie
– zapakowanie
– uzyskanie informacji o zainstalowanych i dostępnych pakietach
– automatyczną aktualizację wszystkich pakietów
Dzięki narzędziu TazWok można zbudować własną paczkę instalacyjną w tzw. „wok-u”.
W jego skład wchodzi pakiet źródłowy oraz „przepis” (recepit), w którym dostarczane są informacje o wymaganiach i sposobie budowy pakietu.
SliTaz dostępny jest na komputery biurkowe (desktop) oraz serwery.
Tyle jeśli chodzi o suche fakty.
Rzut oka na system
SliTaz przypomina mi trochę inną małą dystrybucję zbudowaną na Knoppix-ie i Debianie – DSL (Damn Small Linux), która lata swojej świetności ma już za sobą.
Wspólnym mianownikiem SliTaz-a i DSL-a są małe rozmiary i szybkość działania.
SliTaz używa menadżera okien Openbox oraz posiada dość sporą liczbę programów.
Dzięki temu wg mojego zdania doskonale nadaje się jako narzędzie do pracy w internecie (Live) w sytuacji gdy nie mamy dostępu do własnego komputera.
Jeśli standardowy zestaw programów Cię nie zadowala – nie ma z tym problemu.
Zawsze możesz przygotować własną wersję LiveCD lub LiveUSB, w które „włożysz” swoje, ulubione
programy.
SliTaz 3 zawiera m.in.:
– przeglądarkę internetową Midori
– klienta sieci BitTorent – Transmission
– klienta IRC – LostIRC
– odtwarzacz audio Alsaplayer
– edytor grafiki mtPaint
– przeglądarkę dokumentów ePDFView
– edytory tekstu Leafpad oraz Nano
– program do nagrywania płyt CD/DVD – Burnbox
– oraz wiele więcej
Dodatkowo dostępne są w menu gotowe skrypty umożliwiające automatyczną instalację wielu programów.
Wybór wersji
Ostatnia stabilna wersja systemu oznaczona numerem 3 została wydana w marcu 2008 roku. Zawiera dość już starą wersję jądra 2.6.30 i wszystkich pakietów a co za tym idzie nie zawiera sterowników do sprzętu wyprodukowanego w późniejszych latach.
Może to stanowić problem z uruchomieniem systemu na niektórych maszynach.
Co w takim wypadku zrobić ?
Można wypróbować ostatnią wersję testową „cooking” 20110531.
Mnie osobiście nie przypadła do gustu – zawiera sporo błędów i nie polecam jej nikomu.
Drugą opcją jest użycie nieoficjalnej wersji SliTaz Tank – jest to fork budowany przez „godane”, który od kilku lat rozwija również m.in. Archiso-live.
Ostatnie wydanie Tank-a miało miejsce 16 września 2011 roku.
Tank zawiera sporą ilość dodatkowych programów oraz wiele poprawionych błędów względem oficjalnego wydania testowego. Rozmiar systemu (iso) to około 350MB i wg moich spostrzeżeń działa bardzo sprawnie.
Z czystym sumieniem polecam Tank-a do przetestowania, gdyż uważam go za udaną modyfikację.
Obrazy systemu SliTaz oraz SliTaz Tank są gotowe do pobrania z naszego portalu
