AppImage

Ostatnia aktualizacja: 29 września 2024, 11:29

Różnorodność dystrybucji Linux i sposobu paczkowania pakietów spowodowało spore niedogodności wśród użytkowników końcowych, którzy wierni swojej dystrybucji nie mogą zainstalować niektórych ulubionych aplikacji. Poszczególni deweloperzy dystrybucji Linux kompilują i pakują jak najwięcej oprogramowania dla swoich użytkowników, lecz często zdarza się, że pewne pakiety dostępne są w jednej dystrybucji a w innych już nie.

Oczywiście większość pakietów dostępna jest w formie pakietu źródłowego, do samodzielnej kompilacji, lecz dla mnie osobiście, OS ma służyć do mojej pracy a nie do pracy nad nim. Z mojej osobistej obserwacji, na przestrzeni ostatnich kilku lat zauważyłem, że część użytkowników rezygnuje z dobrze działającej dystrybucji Linuxa rzez innej tylko dlatego, że na tej innej ma możliwość zainstalowania swoich ulubionych aplikacji. Kuriozalne, ale prawdziwe.

Aby choć częściowo rozwiązać ten problem, powstały projekty AppImage, Flatpak i Snap, które umożliwiają instalację uniwersalnych pakietów z oprogramowaniem, w większości dystrybucji Linux.

Dziś postanowiłem przetestować i zaprezentować obsługę AppImage. Flatpak i Snap wypróbuję w kolejnych etapach i przedstawię osobiste porównanie wszystkich 3 projektów. System, który posłuży za bazę do eksperymentów to Debian testing Bullseye 64bit.

AppImage to format do dystrybucji przenośnego oprogramowania w systemie Linux bez konieczności posiadania uprawnień administratora do zainstalowania aplikacji. AppImage próbuje również wdrażać oprogramowanie binarne niezależne od dystrybucji Linuksa dla programistów aplikacji, zwane również pakietem upstream. AppImage został najpierw wydany w 2004 roku pod nazwą klik, był stale rozwijany, następnie w 2011 roku przemianowany na PortableLinuxApps, a później w 2013 roku na AppImage.

Jak to wygląda w działaniu?
1. Trzeba pobrać ze strony producenta paczkę z rozszerzeniem .AppImage
2. Pobranej paczce trzeba nadać prawa wykonalności.
3. Uruchomić aplikację bez konieczności instalacji.

W celach testowych wypróbowałem 2 aplikacje: Subsurface i Joplin.

Aplikację Subsurface pobrałem ze strony projektu :
subsurface-divelog.org/downloads/

Następnie nadałem jej prawa wykonalności (w katalogu z pobranym pakietem):
chmod a+x Subsurface*.AppImage

i uruchomiłem:
./Subsurface*.AppImage

Aplikacja uruchomiła się prawidłowo, jedynym minusem jest brak wpisu do menu.

Drugą aplikacją, którą wziąłem na warsztat jest Joplin. Joplin to bazujący na Electron-ie rozbudowany notatnik, który został zgłoszony przez członka naszej linuksowej społeczności.

Aby zainstalować aplikację Joplin, należy wg informacji od dewelopera projektu użyć skryptu instalacyjnego (wymagany jest pakiet wget):
wget -O - https://raw.githubusercontent.com/laurent22/joplin/master/Joplin_install_and_update.sh | bash

Skrypt pobrał pakiet Joplin.AppImage, niestety wystąpił błąd podczas instalacji wpisu do menu.

Tak czy inaczej, pakiet został pobrany do katalogu /tmp i przeniesiony do katalogu domowego, więc można go uruchomić ręcznie z domyślnego folderu aplikacji. W pierwszej kolejności należy przejść do tego folderu, tutaj:
cd ~/.joplin

Teraz można ręcznie uruchomić aplikację, poleceniem:
./Joplin.AppImage

Pomimo problemu z instalacją wpisu do menu, aplikacja działa prawidłowo.

Podsumowanie:
AppImage jest prostym w obsłudze uniwersalnym formatem pakietów i faktycznie nie powinien sprawić większych problemów.

Jak widać na załączonych przykładach, możliwe jest uruchomienie pakietu bezpośrednio po jego pobraniu, jak również, w zależności od dewelopera projektu, mogą być dostępne skrypty instalacyjne. W tym przypadku wystarczyło konto zwykłego użytkownika, aby uruchomić aplikacje, co ma znaczenie przy udostępnieniu komputera osobom trzecim. Aplikację można uruchomić, lecz bez dostępu do plików systemowych.

Śmiało mogę polecić używanie pakietów AppImage w przypadku, gdy nie można zainstalować potrzebnych pakietów z oficjalnego repozytorium dystrybucji Linux.

Czytaj dalej: Flatpak