Ubuntu vs. Fedora

Ostatnia aktualizacja: 20 września 2024, 19:32

W dzisiejszym artykule z serii Distro vs. Distro postanowiłem porównać dwie dobrze znane użytkownikom Linuksa dystrybucje: Ubuntu oraz Fedora.

Ubuntu jest najpowszechniej używaną wersją Linuksa na komputerach stacjonarnych. Ubuntu składa się z kodu open source pochodzącego od szerokiej społeczności, Canonical, firma z siedzibą w Wielkiej Brytanii, sponsoruje i kieruje rozwojem projektu. Ubuntu jest pochodną Debiana, został wydany po raz pierwszy w 2004 roku. Ubuntu wykorzystuje części architektury i infrastruktury Debiana, ale ma inne podejście.

Fedora Linux jest podstawą Red Hat Enterprise Linux, wersji Linuksa powszechnie spotykanej w dużych wdrożeniach komercyjnych, a nie na codziennym laptopie. Rozwój Fedory kierowany jest przez firmę Red Hat, spółkę zależną IBM. Fedora nie jest oparta na innej wersji Linuksa. Jest to baza, na której opierają się inne projekty, takie jak Red Hat Enterprise Linux i CentOS.

1: Wymagania sprzętowe

Ubuntu desktop: Zalecane wymagania sprzętowe to 2 GB pamięci RAM, 25 GB dysku i dwurdzeniowy procesor 2 GHz dla Ubuntu 22.04 LTS.

Fedora workstation: Procesor 1GHz lub szybszy, 1GB pamięci RAM, 10GB miejsca na dysku. Z uwagi, iż domyślnym pulpitem Fedora Workstation jest GNOME, zalecam więcej mocy obliczeniowej i pamięci RAM.

2: Instalacja i konfiguracja

Ubuntu: Ze względu na prostą instalację i użyteczność najlepszym wyborem jest Ubuntu. Zarówno instalacja, jak i obsługa Ubuntu są znacznie łatwiejsze. Tutaj staje się oczywista główna różnica między nimi: Ubuntu to system operacyjny zarówno dla nowicjuszy, jak i doświadczonych użytkowników.

Ubuntu stara się zapewnić własną konfigurację pulpitu. Kiedy pojawia się nowa wersja Ubuntu, ma ona specyficzny wygląd i sposób działania, m.in. stacja dokująca po lewej stronie ekranu. Ma także własne motywy pulpitu, aplikacji i ikon.

Fedora: Instalacja za pośrednictwem instalatora Anaconda jest podobna do instalacji Ubuntu, umożliwia wybór wszystkich niezbędnych opcji służących skonfigurowaniu systemu docelowego.

Fedora stara się dostarczać oprogramowanie w sposób zamierzony przez pierwotnych twórców. Zarówno Ubuntu, jak i Fedora używają tak zwanego środowiska graficznego GNOME, ale wersja Fedory jest w zasadzie standardowa.

3: Oprogramowanie

Ubuntu: Jednym z przykładów odmiennego podejścia do oprogramowania jest format pakietu Snap. Snapy są rozwiązaniem fragmentarycznego sposobu dystrybucji oprogramowania w systemie Linux. Zamiast szukać pakietów dla konkretnej dystrybucji, pojedynczy pakiet Snap jest kompatybilny z wieloma różnymi dystrybucjami. Firma Canonical stworzyła sklep Snap, znany jako Snapcraft, w celu dystrybucji Snapów, a także powiązanego z nim klienta desktopowego. Pakiety w Ubuntu w większości przypadków pochodzą z repozytorium Debiana niestabilnego oraz eksperymentalnego.

Zastrzeżone aplikacje i oprogramowanie sprzętowe są łatwiejsze do zainstalowania w systemie Ubuntu. Ubuntu od dawna ułatwia instalowanie zastrzeżonych sterowników podczas instalacji, a także różnych kodeków multimedialnych. Pozwala to dostarczyć świeżych wersji oprogramowania, jak tylko to możliwe. Jest to szczególnie problem w przypadku kart graficznych firm NVIDIA i AMD.

Fedora: Na tradycyjnym systemie Fedora, oprogramowanie jest podzielone na pakiety RPM, którymi można zarządzać przy pomocy DNF. Pakiety Fedory są kompilowane ze źródeł, na potrzeby Fedory, a następnie po ich przetestowaniu trafiają do Red Hat.

Częścią misji Fedory jest pokazanie, co może zrobić wolne oprogramowanie o otwartym kodzie źródłowym, więc oprogramowanie zastrzeżone schodzi na dalszy plan. Dystrybucja Fedora podlega amerykańskiemu prawu autorskiemu, co oznacza, że Red Hat i IBM mogą napotkać problemy prawne w związku z bezpośrednią dystrybucją zastrzeżonych kodeków lub prawnie zastrzeżonego oprogramowania.

4. Rozwój dystrybucji

Ubuntu: Jest rozpowszechniane bezpłatnie i wspierany przez społeczność, wydawcą jest firma Canonical. Wersja o wydłużonym wsparciu technicznym ukazuje się co 2 lata, wraz z pośrednimi, regularnymi aktualizacjami. Ubuntu LTS oferuje wsparcie techniczne dla edycji desktopowej na okres 5 lat. Wersje „zwykłe” wydawane są co pół roku ze wsparciem na 9 miesięcy.

Fedora: Wydania Fedory ukazują się 2 razy w roku i posiadają wsparcie techniczne przez okres około 13 miesięcy. Fedora udostępniana jest bezpłatnie.

Podsumowanie

Zarówno Ubuntu jak i Fedora używaja pulpitu GNOME jako domyślnego środowiska graficznego.

Niektórzy użytkownicy uważają, że zmiany w Ubuntu są regresywne, lecz niezbędne, aby środowisko GNOME było użyteczne. Pakiety w wersjach nie-LTS są w najnowszych wersjach, co może czasami doprowadzać do problemów. Ubuntu LTS jest bardziej stabilny od nie-LTS, a baza systemu wyposażona jest w trochę starsze wersje, co ma wpływ na spójność i stabilność całości systemu.

Jeśli chcesz nieco bardziej tradycyjnego pulpitu i chcesz być w czołówce innowacji Linuksa, polecam Fedorę Workstation. Nowe wersje pakietów, podobnie jak w przypadku Ubuntu nie-LTS, umożliwią Ci przetestowanie w miarę najnowszego softu.

Wybór jak zwykle pozostawiam każdemu z osobna.