EndeavourOS vs Cachy OS

W dzisiejszym artykule z serii Distro vs. Distro postanowiłem porównać dwie dystrybucje Linux bazujące na Arch Linux: EndeavourOS oraz Cachy OS.

EndeavourOS to dystrybucja Linuksa w wersji ciągłej (rolling) oparta na Arch Linux. Projekt ma być duchowym następcą Antergos – zapewniając łatwą konfigurację i wstępnie skonfigurowane środowisko pulpitu na bazie Arch. EndeavourOS domyślnie korzysta z pulpitu Xfce i jest instalowany za pomocą graficznego instalatora systemu Calamares.

CachyOS to dystrybucja systemu Linux oparta na Arch Linux z zaawansowanymi optymalizacjami i wieloma architekturami zapewniającymi najwyższą jakość komputerów stacjonarnych. CachyOS posiada wsparcie dla systemu plików: btrfs, zfs, wew4, xfs, f2fs oraz kilkunastu pulpitów, które można wybrać podczas instalacji systemu wprost z okna instalatora.

Jaka jest różnica pomiędzy nimi? Obydwie dystrybucje zbudowane są na Arch Linux, a dla przeciętnego zjadacza chleba nie różnią się zbyt dużo od siebie.

1. Rozwój dystrybucji

EndeavourOS: Prawdopodobnie jest to dystrybucja najbliższa Archowi. Największym powodem korzystania z EndeavourOS jest to, że używa repozytoriów Arch, więc bazuje na waniliowych pakietach Arch-a. Dystrybucja ciągła.

Cachy OS: Rozwój Cachy OS opiera się na pakietach pobieranych i rekompilowanych z repozytoriów Arch Linux, które następnie dostępne są z własnych repozytoriów. Repozytoria są dostarczane z wstępnie skompilowanym oprogramowaniem z repozytoriów Arch z kilkoma flagami wydajności.

2. Instalacja systemu

EndeavourOS: Używa Calamares do instalacji systemu na dysku, który daje możliwość instalacji w dwóch trybach: online i offline. Tryb offline, bez aktywnego połączenia z internetem, zainstaluje system wraz z domyślnym pulpitem Xfce. Tryb online pozwala na wybór podczas instalacji jednego z kilku pulpitów, np: XFCE4, KDE Plasma, GNOME, i3, Mate, Cinnamon, Budgie, LXQT i LXDE oraz jądro LTS, jak również ulubionych pakietów.

Cachy OS: Instalator Calamares oferuje podobne opcje podczas instalacji Cachy OS, tak jak to ma miejsce w przypadku EndeavourOS i innych, podobnych dystrybucji Linux używających Calamares. Podczas instalacji możesz wybrać jeden z kilkunastu środowisk graficznych i menadżerów okien.

3. Oprogramowanie

EndeavourOS: Pakiety zależą od głównych repozytoriów Arch Linux i dzięki temu otrzymujesz „waniliowe” pakiety od Arch Linux. Prawie wszystko z wyjątkiem środowiska pulpitu lub Menedżera okien i/lub ich motywów oraz sposobu instalacji powinno pozostać takie samo w EndeavourOS co w Arch Linux. Jeśli nowe wersje pakietów trafią do repozytoriów Arch Linux, użytkownicy EndeavourOS otrzymują je w tym samym czasie. Dodatkowo, system używa zewnętrznych repozytoriów AUR dostarczając dodatkowe oprogramowanie od użytkowników.

Cachy OS: Pakiety są dostępne z repozytoriów Arch Linux z opóźnieniem kilku godzin (około 6-12 h), w celu rekompilacji ich z własnymi flagami. Nie jest to duże opóźnienie, a zestaw pakietów w repo Cachy OS nie powinien odbiegać od pakietów oferowanych przez EndeavourOS.

4. Wymagania sprzętowe

EndeavourOS: Minimum 20 GB miejsca na dysku dla partycji głównej, minimum 4GB pamięci RAM, procesor Intel i3 lub nowszy; lub podobna rodzina procesorów, połączenie z internetem.

Cachy OS: 30 GB miejsca na dysku dla partycji głównej, minimum 3 GB RAM, procesor Intel i3 lub nowszy; lub podobna rodzina procesorów, połączenie z internetem.

Podsumowanie

EndeavourOS to w zasadzie po prostu Arch. Ma graficzny instalator, niektóre wstępnie skonfigurowane ustawienia i dodaje własne repozytorium, ale poza tym otrzymasz w pełni rozwinięte środowisko Arch Linux. Jeśli projekt zakończyłby działalność, to system korzystający bezpośrednio z repozytoriów Arch Linux będzie ciągle dostawał aktualizacje. Nośnik ISO umożliwia uruchomienie systemu live z zamkniętymi sterownikami graficznymi Nvidia lub otwarto-źródłowymi. System live wyposażony jest tylko w kilka podstawowych aplikacji.

Aplikacja Welcome po pierwszym uruchomieniu automatycznie oferuje wiele opcji ułatwiających zarządzanie i konfigurację systemu oraz pulpitu, co uważam za duży plus. Brak graficznej nakładki na menadżera pakietów Pacman, np, Octopus-a uważam za minus.

Cachy OS posiada wstępnie skonfigurowany Plymouth, używa mkinitcpio, zamiast dracut, jądro linux-cachyos bootuje nieznacznie szybciej od jądra waniliowego, repozytoria są z wstępnie skompilowanym oprogramowaniem z repozytoriów Arch z kilkoma flagami wydajności, a Octopi, btrfs assistant i kilka narzędzi Cachy są zainstalowanych domyślnie. Można powiedzieć, iż CachyOS jest bardziej zmodernizowany przez deweloperów niż EndeavourOS, co w niektórych przypadkach będzie dodatkowym atutem, a w niektórych wadą, szczególnie dla miłośników waniliowych rozwiązań.

System live jest dostarczany tylko z kilkoma podstawowymi aplikacjami, dając możliwość dostosowania swojego zestawu zaraz po uruchomieniu systemu.

Responsywność EndeavourOS jak i Cachy OS nie różniła się znacznie od siebie, obydwa systemy wymagały ponad 1GB pamięci RAM w stanie bezczynności z pulpitem Xfce i 2 GB RAM z pulpitem KDE Plasma. Są to oczywiście moje osobiste spostrzeżenia, na Twojej maszynie może wyglądać to trochę inaczej.

Jeśli masz już pewne doświadczenia z innymi dystrybucjami Linux, również z forkami Arch Linux, to EndeavourOS będzie ciekawszym rozwiązaniem, dostarczając w pełni skonfigurowany „waniliowy” Arch za pomocą graficznego instalatora.

Różnice są może nieduże, lecz istotne, a wybór jak zwykle zostawiam każdemu z osobna.